ماده 562 قانون مدنی

در جُعاله، ملتزم را جاعل و طرف را عامل و اجرت را جُعل می‌گویند.

تفسیر ماده 562 قانون مدنی

+ جعاله در اصطلاح عبارت است از التزام شخصی به اداء اجرت معلوم در مقابل عملی اعم از اینکه طرف معین باشد یا غیر معین. جعاله عقدی است عهدی و معوض و دارای دو طرف می باشد و در جعاله ملتزم را جاعل و طرف را عامل و اجرت را جعل می‌گویند. و دارای دو مورد است یکی عمل و دیگری اجرت که در مقابل عمل قرار می‌گیرد.[1]

+ کسی که انجام عمل را اعلام می‌کند و در برابر آن عمل مالی را به دیگری می‌دهد جاعل، و کسی که عمل را انجام می‌دهد عامل خوانده می‌شود و اجرتی که در مقابل انجام عمل پرداخت می‌شود را جعل گویند.[2]