ماده 57 قانون آیین دادرسی مدنی

انضمام رونوشت اسناد به دادخواست

خواهان باید رونوشت یا تصویر اسناد خود را پیوست دادخواست نماید. رونوشت یا تصویر باید خوانا و مطابقت آن با اصل گواهی شده باشد.

مقصود از گواهی آن است که دفتر دادگاهی که دادخواست به آنجا داده می‌شود یا دفتر یکی از دادگاه‌های دیگر یا یکی از ادارات ثبت اسناد یا دفتر اسناد رسمی و در جایی که هیچ‌ یک از آنها نباشد بخشدار محل یا یکی از ادارات دولتی مطابقت آن را با اصل گواهی کرده باشد.

در صورتی که رونوشت یا تصویر سند در خارج از کشور تهیه شده، باید مطابقت آن با اصل در دفتر یکی از سفارتخانه‌ها و یا کنسولگری‌های ایران گواهی شده باشد.

هرگاه اسنادی از قبیل دفاتر بازرگانی یا اساسنامه شرکت و امثال آنها مفصل باشد، قسمت‌هایی که مدرک ادعاست خارج‌نویس شده پیوست دادخواست می‌گردد.

علاوه بر اشخاص و مقامات فوق، وکلای اصحاب دعوا نیز می‌توانند مطابقت رونوشت‌های تقدیمی خود را با اصل تصدیق کرده، پس از الصاق تمبر مقرر در قانون به مرجع صالح تقدیم نمایند.

تفسیر ماده 57 قانون آیین دادرسی مدنی

+ شرایطی که ضمانت اجرای آنها توقیف  است:

• بندهای 2 تا 6 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی
• مواد 57 تا 60 قانون آیین دادرسی مدنی

← در صورتی که دادخواست، هر یک از شرایط مزبور را نداشته باشد، دفتر دادگاه جریان دادخواست را متوقف نموده، به دادخواست دهنده اخطار رفع نقص می‌نماید و چنانچه در مهلت مقرر نسبت به رفع آن اقدام نگردید قرار رد دادخواست توسط مدیر دفتر دادگاه صادر و ابلاغ می‌شود؛ اما در صورت رفع نقص، دادخواست، از همان تاریخ تقدیم به دفتر کل، علی‌الاصول، تمام آثار خود را خواهد داشت.[1]