ماده 58 قانون مدنی

فقط وقف مالی جائز است که با بقاء عِین بتوان از آن مُنتَفِع شد اعم از اینکه منقول باشد یا غیرمنقول، مُشاع باشد یا مَفروز.

تفسیر ماده 58 قانون مدنی

+ قابلیت بقاء مال در برابر انتفاع شرط لازم برای هر وقفی بلکه هر حق انتفاعی است؛ بدان معنا که مال موقوفه نباید با استفاده از آن از بین برود. بنابراین وقف خوراکی ها، مواد آرایشی و بهداشتی، و امثال آن؛ صحیح نیست؛ زیرا به محض استفاده از بین می روند. [1]

+ قید منقول و مشاع در ماده برای آن است که چون عموما غیرمنقول به صورت مفروز وقف می شود ممکن بود این امر ایجاد شبهه نماید که منحصرا غیرمنقول به صورت مفروز می تواند مورد وقف قرار گیرد.[2]