ماده 591 قانون مدنی

هرگاه تمام شرکاء به تقسیم مال مشترک راضی باشند، تقسیم به نحوی که شرکاء تراضی نمایند به عمل می‌آید؛ و در صورت عدم توافق ‌بین شرکاء حاکم اجبار به تقسیم می‌کند، مشروط بر اینکه تقسیم مشتمل بر ضرر نباشد که، در این صورت، اجبار جایز نیست و تقسیم باید به تراضی ‌باشد.

تفسیر ماده ۵۹۱ قانون مدنی

+ اقسام تقسیم عبارتند از:

۱) تقسیم به تراضی:

در صورتیکه تمامی شرکاء به تقسیم مال مشترک و طرز آن راضی باشند، تقسیم به نحوی که شرکاء تراضی نمایند به عمل می‌آید زیرا هر مالکی حق همه گونه تصرف و انتفاع را از مال خود دارد و تقسیم یکی از آن تصرفات است.

۲) تقسیم اجباری:

در صورتیکه یکی از شرکاء تقسیم مال مشترک را بخواهد و شرکاء دیگر توافق بر این ننمایند، شریکی که افراز سهم خود را می‌خواهد می‌تواند از دادگاه تقسیم مال مشترک را بخواهد و دادگاه به دستور ماده ۵۹۱ قانون مدنی شرکاء را احضار و پس از جریان و ختم رسیدگی رای به افراز و تقسیم صادر می‌نماید مشروط برآنکه تقسیم مشتمل بر ضرر ممتنع نباشد که در این صورت اجبار به تقسیم نمی‌شود و باید تقسیم به تراضی باشد.[1]