مقررات عُهودی که بر طبق قانون اساسی بین دولت ایران و سایر دول مُنعَقِد شده باشد در حکم قانون است.
تفسیر ماده 9 قانون مدنی
+ برای اینکه دادگاه های کشور بتوانند مفاد عهدنامه را، همچون قانون، در دعاوی رعایت کنند، باید مقررات مربوط به انتشار قانون و مهلت اجرای آن درباره عهدنامه ها نیز اجرا شود.[1]
+ لزوم انتشار عهدنامه در هیچ یک از قوانین مقرر نشده است و در روابط بین الملل نیز اجرای آن را نمی توان موکول به انتشار در روزنامه رسمی کرد. ولی از مفاد ماده 9 به خوبی برمی آید که اجرای عهدنامه در دادگاه های داخلی منوط به رعایت تشریفات اجرای سایر قوانین است.[1]
+ اجرای عهدنامه در محاکم داخلی منوط به انتشار آن است، ولی، در روابط بین المللی، پس از تصویب مجلس اعتبار عهدنامه کامل است و باید بی درنگ رعایت شود.[2]
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، مقدمه علم حقوق، ش 109، تهران، انتشارات گنج دانش.
2. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، ص 31، تهران، انتشارات میزان.