ماده 400 قانون مدنی

مدت خیار

اگر ابتداءِ مدت خیار، ذکر نشده باشد، ابتداءِ آن از تاریخ عقد محسوب است، والّا تابع قرارداد متعاملین است.

تفسیر ماده 400 قانون مدنی

+ در صورتی که ابتدای مدت خیار ذکر نشده باشد طبق ماده 400 قانون مدنی ابتدا آن از تاریخ عقد محسوب است و آن در دو صورت است:

1) مقدار زمان معین باشد ولی ابتدا و انتهای آن ذکر نگردد: چنانکه گفته شود مشتری بتواند بیع را در مدت ده روز فسخ نماید.

2) انتهای مدت معین باشد ولی مقدار و ابتدای آن بیان نگردد: چنانکه گفته شود تا اول اردیبهشت ماه سال آینده مشروط‌له می‌تواند معامله را فسخ کند.

در هر دو صورت ابتدای مدت خیار شرط از تاریخ انعقاد عقد محسوب می‌شود.[1]