ماده 4 قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه
در صورت وقوع حادثه و ایجاد خسارت بدنی یا مالی برای شخص ثالث:
الف – در صورتی که وسیله نقلیه مسبب حادثه، دارای بیمهنامه موضوع این قانون باشد، جبران خسارتهای وارد شده در حدود مقررات این قانون بر عهده بیمهگر است. در صورت نیاز به طرح دعوی در خصوص مطالبه خسارت، زیاندیده یا قائممقام وی دعوی را علیه بیمهگر و مسبب حادثه طرح میکند. این حکم، نافی مسئولیتهای کیفری راننده مسبب حادثه نیست.
ب – در صورتی که وسیله نقلیه، فاقد بیمهنامه موضوع این قانون یا مشمول یکی از موارد مندرج در ماده (21) این قانون باشد، خسارتهای بدنی وارده توسط صندوق با رعایت ماده (25) این قانون جبران میشود. در صورت نیاز به طرح دعوی در این خصوص، زیاندیده یا قائممقام وی دعوی را علیه راننده مسبب حادثه و صندوق طرح میکند.
پ – در صورتی که خودرو، فاقد بیمهنامه موضوع این قانون بوده و وسیله نقلیه با اذن مالک در اختیار راننده مسبب حادثه قرار گرفته باشد، در صورتی که مالک، شخص حقوقی باشد، به جزای نقدی معادل بیستدرصد(20%) و در صورتی که مالک شخص حقیقی باشد به جزای نقدی معادل ده درصد(10%) مجموع خسارات بدنی وارد شده محکوم میشود. مبلغ مذکور به حساب درآمدهای اختصاصی صندوق نزد خزانهداری کل کشور واریز میشود و با پیشبینی در بودجههای سالانه، صددرصد (100%) آن به صندوق اختصاص مییابد.
« ماده 5 قانون بیمه شخص ثالثماده 3 قانون بیمه شخص ثالث »
سوالات چهارگزینهای
سوال) ﺍﮔﺮ ﻋﺎﺑﺮی ﺩﺭ ﻋﺒﻮﺭ ﺍﺯ ﻋﺮﺽ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ، ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺑﻲ ﻣﺒﺎﻻﺗﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺧﻮﺩﺭﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩﺭﻭ ﺭﺍ ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻛﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﻋﺎﺑﺮ ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺎﺑﺮ ﺁﺳﻴﺐ ﺑﺪﻧﻲ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﺩ، ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﺍﻳﻦ ﺁﺳﻴﺐ ﺑﺪﻧﻲ ﻃﺒﻖ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻓﻌﻠﻲ، ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ؟ (مرکز وکلا 1400)
1) ﻋﺎﺑﺮ ﻭ ﺑﻴﻤﻪ ﮔﺮ، ﻣﺘﺴﺎﻭﻳﺎً
2) ﺑﻴﻤﻪ ﮔﺮ ﻭ ﻋﺎﺑﺮ، ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺩﺭﺟﻪ ﺗﺄﺛﻴﺮ
3) ﻋﺎﺑﺮ
4) ﺑﻴﻤﻪ ﮔﺮ
پاسخ سوال
پاسخ: گزینه 4
توضیح: طبق بند الف ماده 4 قانون بیمه اجباری، در صورتی که وسیله نقلیه مسبب حادثه، دارای بیمهنامه موضوع این قانون باشد، جبران خسارتهای وارد شده در حدود مقررات این قانون بر عهده بیمهگر است.
و طبق بند ت ماده 17 قانون بیمه اجباری، اثبات قصد زیاندیده در ایراد صدمه به خود، موجب خارج شدن از شمول بیمه است. ولی در اینجا شخص زیان دیده قصد ایراد صدمه به خود را نداشته بلکه مرتکب بی مبالاتی شده است.