قانون آیین دادرسی مدنی

ماده 45 قانون آیین دادرسی مدنی

قانون آیین دادرسی مدنی » باب دوم: وکالت در دعاوی

ابلاغ رای به موکل

وکیلی که در وکالتنامه حق اقدام یا حق تعیین وکیل مجاز در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور را داشته باشد، هرگاه پس از صدور رای یا در موقع ابلاغ آن استعفاء و از رویت رای امتناع نماید، باید دادگاه رای را به موکل ابلاغ نماید در این صورت ابتدای مدت تجدیدنظر و فرجام، روز ابلاغ به وکیل یادشده محسوب است مگر اینکه موکل ثابت نماید از استعفاء وکیل بی‌اطلاع بوده در این صورت ابتدای مدت، از روز اطلاع وی محسوب خواهد شد و چنانچه از جهت اقدام وکیل ضرر و زیانی به موکل وارد شود، وکیل مسئول می‌باشد.

در خصوص این ماده، دادخواست تجدیدنظر و فرجام وکیل مستعفی قبول می‌شود و مدیر دفتر دادگاه مکلف است به‌طور کتبی به موکل اخطار نماید که شخصا اقدام کرده یا وکیل جدید معرفی کند و یا اگر دادخواست ناقص باشد، نقص آن را برطرف نماید.

تفسیر ماده 45 قانون آیین دادرسی مدنی

+ مُستَعفی: استعفادهنده، استعفا داده.


نکته 1- در حقیقت این ماده اجازه می‌دهد، با اثبات‌ عدم آگاهی از استعفای وکیل، ابتدای مهلت تجدیدنظر و فرجام از تاریخ آگاهی موکل از استعفای وکیل شروع شود. در نتیجه از این راه نیز ممکن است برای مدت‌های غیرقابل پیش بینی موضوع قطعی و نهایی بودن احکام محاکم در شک و تردید قرار گیرد.[3]


نکته 2- منظور از حق تعیین وکیل مجاز، همان توکیل با حق اقدام وکیل توکیلی در مرحله بالاتر است و وکیلی که دارای این حق است، برای مرحله تجدیدنظر و دیوان عالی کشور باید وکیلی را از جانب موکل انتخاب کند که قانونا اجازه دخالت در آن مرحله را داشته باشد.

بنابراین اگر وکیلی حق توکیل داشته باشد و برای مرحله فرجام‌خواهی وکالت را به کارآموز وکالت، واگذار نماید، در برابر موکل خود مسئول خواهد بود و وکالت کارآموز نیز در دیوان پذیرفته نخواهد شد.[1]

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

ماده 672 قانون مدنی:

وکیل در امری نمی‌تواند برای آن امر به دیگری وکالت دهد، مگر اینکه صریحاً یا به دلالت قراین وکیل در توکیل باشد.


ماده 673 قانون مدنی:

اگر وکیل که وکالت در توکیل نداشته انجام امری را که در آن وکالت دارد به شخص ثالثی واگذار کند، هر یک از وکیل و شخص ثالث در‌ مقابل موکل نسبت به خساراتی که مسبب محسوب می‌شود مسئول خواهد بود.

منابع

1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج1، ش196، انتشارات فکرسازان.

2. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج1، ش197، انتشارات فکرسازان.

3. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره‌ی پیشرفته)، ج1، ش568، انتشارات دراک.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا