قانون آیین دادرسی مدنی
ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل هفتم: تامین دلیل و اظهارنامه » مبحث اول: تامین دلیل
عدم احضار طرف مقابل در امور فوری
دادگاه طرف مقابل را برای تامین دلیل احضار می‌نماید؛ ولی عدم حضور او مانع از تامین دلیل نیست. در اموری که فوریت داشته باشد، دادگاه بدون احضار طرف، اقدام به تامین دلیل می‌نماید.
تفسیر ماده 152 قانون آیین دادرسی مدنی
+ گاهی اوقات موضوع تامین دلیل فوریت ندارد؛ اما اوضاع و احوال ایجاب می‌کند تامین، بدون اطلاع طرف انجام شود چرا که اگر طرف از قبل مطلع شود، آثار را از بین می‌برد. مثلا در ملک استیجاری که مستاجر مبادرت به تغییر شغل نموده و خواهان قصد دارد تغییر شغل را صورت مجلس کند.
قانون در این مورد حکمی ندارد ولی به نظر می‌رسد می‌توان فوریت امر را در این موارد نیز جاری دانست.[1]
منابع
1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج2، ش752، انتشارات فکرسازان.