ماده 110 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل ششم: امور اتفاقی » مبحث اول: تامین خواسته » 1- درخواست تامین
موارد عدم امکان درخواست تامین توسط خوانده
در دعاویی که مستند آنها چک یا سفته یا برات باشد و همچنین در مورد دعاوی مستند به اسناد رسمی و دعاوی علیه متوقف، خوانده نمیتواند برای تامین خسارات احتمالی خود تقاضای تامین نماید.
تفسیر ماده 110 قانون آیین دادرسی مدنی
+ در مورد دعاوی مستند به چک، سفته و برات تفاوتی نمینماید که این اسناد واخواست شده و یا نشده باشند. دعاوی مستند به سند رسمی لازمالاجرا یا غیر لازمالاجرا باشد؛ البته باید توجه داشت که اسناد عادی لازمالاجرا مشمول ماده 110 نمیشوند و بنابراین خوانده دعاوی مستند به این اسناد، در صورت وجود سایر شرایط میتواند درخواست تامین «دعوای واهی» بنماید.[1]
منابع
1. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دورهی پیشرفته)، ج3، ش34، انتشارات دراک.