ماده 699 قانون مدنی

تعلیق در ضمان، مثل اینکه ضامن قید کند که اگر مدیون نداد من ضامنم، باطل است؛ ولی التزام به تادیه ممکن است معلق باشد.

تفسیر ماده 699 قانون مدنی

+ در ماده ۶۹۹ قانون مدنی تعلیق در ضمان موجب بطلان عقد است، یعنی ضامن نمی‌تواند انتقال دین به ذمه خود را معلف به امور احتمالی، و از جمله نپرداختن دین از سوی مدیون، سازد. اثر عقد ضمان، تعهد ضامن به پرداخت دین است و این اثر را نمی‌توان از عقد گرفت یا معلق گذارد. ولی، در پایان ماده آمده است که: «… ولی التزام به تادیه ممکن است معلق باشد». پس، در عقد ضمان می‌توان شرط کرد که طلبکار در صورتی می‌تواند برای وفای به عهد به ضامن رجوع کند که پیش از آن به مدیون مراجعه و مایوس شده باشد.[1]