قرابت نَسَبی به ترتیب طبقات ذیل است:
طبقه اول) پدر و مادر و اولاد و اولادِ اولاد.
طبقه دوم) اجداد و برادر و خواهر و اولادِ آنها.
طبقه سوم) اَعمام و عَمات و اَخوال و خالات و اولادِ آنها.
در هر طبقه، درجات قُرب و بُعدِ قرابت نسبی به عده نسل ها در آن طبقه معین می‌گردد.
مثلا در طبقه اول، قرابتِ پدر و مادر با اولاد در درجه اول و نسبت‌ِ به اولادِ اولاد در درجه دوم خواهد بود؛
و هکذا در طبقه دوم، قرابتِ برادر و خواهر و جد و جده در درجه اول از طبقه دوم و اولادِ برادر و خواهر و جدِ پدر در درجه دوم از طبقه دوم خواهد بود؛
و در طبقه سوم، قرابتِ عمو و دایی و عمه و خاله در درجه اول از طبقه سوم و درجه اولادِ آنها در درجه دوم از آن طبقه است.
تفسیر ماده 1032 قانون مدنی
+ ه‍ٰکذا: [هاکَذا] همچنین
+ قرابت نسبی شامل موارد زیر است:
1) قرابت در خط مستقیم:
رابطه‌ای است خونی بین دو نفر که یکی از آنان بی‌واسطه یا باواسطه از دیگری به دنیا آمده باشد (رابطه ژنتیکی).
قرابت در خط مستقیم را قرابت در خط مستقیم نیز گویند. در این نوع قرابت که یک رابطه دو جانبه است، اگر نخست فرزند را در نظر بگیرند و رابطه او را با پدر یا جدش بسنجند می‌گویند قرابت صعودی است؛ و اگر ابتدا پدر یا جد را در نظر بگیرند و رابطه او را با فرزند یا فرزندزاده‌اش مورد توجه قرار دهند، سخن از قرابت نزولی به میان می‌آورند.
2) قرابت در خط اطراف:
رابطه‌ای است مربوط به خون، بین دو نفر که هر دو از نسل شخص ثالثی باشند، مانند قرابت بین دو برادر یا برادر و خواهر.[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص176، تهران، انتشارات میزان.