ماده 1169 قانون مدنی

برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می‌کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است. [اصلاحی مصوب 1382/05/06]

تبصره – بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می‌باشد.[الحاقی مصوب 1382/05/06]

تفسیر ماده 1169 قانون مدنی

+ بدین ترتیب، در زمانی که کودک بیشتر به مواظبت و شفقت نیاز دارد، مادر مقدم بر پدر است، و در دورانی که تربیت کودک مهم‌تر از نگاهداری او است، پدر مقدم است. پس، آنچه مبنای اولویت پدر یا مادر قرار می‌گیرد، مصلحت کودک است نه حمایت از مادر یا تامین ریاست پدر بر خانواده.[1]