ماده 249 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دهم: رسیدگی به دلایل » مبحث پنجم: معاینه محل و تحقیق محلی
صدور قرار تحقیق محلی
در صورتی که طرفین دعوا یا یکی از آنان به اطلاعات اهل محل استناد نمایند، اگرچه به طور کلی باشد و اسامی مطلعین را هم ذکر نکنند، دادگاه قرار تحقیق محلی صادر می‌نماید. چنانچه قرار تحقیق محلی به درخواست یکی از طرفین صادر گردد، طرف دیگر دعوا می‌تواند در موقع تحقیقات، مطلعین خود را در محل حاضر نماید که اطلاع آنها نیز استماع شود.
تفسیر ماده 249 قانون آیین دادرسی مدنی
+ اگر عده حاضرین برای تحقیق محلی زیاد باشد، آیا متصدی اجرای قرار تحقیق محلی می‌تواند به تحقیق از یک عده اکتفا کند؟
متصدی اجرای قرار تحقیق محلی باید بدون تبعیض به استماع اظهارات مطلعین هر طرف دعوا بپردازد. در صورتی که اظهارات عده‌ای از شهود استماع شده نفیا یا اثباتا موجب علم برای حاکم باشد صرف نظر کردن از بقیه شهود اشکالی ندارد؛ لیکن چنانچه حاکم در نتیجه استماع اظهارات عده‌ای از شهود در مقام تردید باشد یعنی احتمال بدهد که با شنیدن اظهارات بقیه ممکن است رفع تردید از او گردیده نفیا یا اثباتا کشف حقیقت نماید اکتفا به آن عده جایز نیست.[1]
منابع
1. مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، ج2، ص382، انتشارات فکرسازان.