ماده 13 قانون مدنی

اراضی و اَبنیه و آسیا و هرچه که در بنا منصوب و عرفاً جزء بنا محسوب می‌شود غیرمنقول است و همچنین است لوله‌ها که برای جریان‌ آب یا مقاصد دیگر در زمین یا بنا کشیده شده باشد.

تفسیر ماده 13 قانون مدنی

یکی از اموال غیر منقول شامل  اموالی که ذاتا غیر منقولند می‌باشد:

منظور از اموالی که ذاتا غیرمنقول هستند اراضی است. نه فقط سطح زمین، غیرمنقول ذاتی محسوب می‌گردد، بلکه اعماق زمین و آنچه از معدن و سنگ و خاک در آن است جزء اموالی به شمار می‌آید که ذاتا غیرمنقولند. البته چیزی که در سطح یا اعماق زمین وجود دارد تا هنگامی غیرمنقول محسوب است که از آن جدا نشده باشد. بنابراین موادی که از زمین استخراج می‌شوند، پس از جدا شدن از زمین، منقول به شمار می‌آیند.[1]

+ اموالی که به وسیله عمل انسان غیر منقولند (مواد 13 تا 16 قانون مدنی): این اموال دارای خصایص زیر هستند:

1) ذاتا منقولند.

2) در زمین یا ساختمان بکار رفته اند.

3) نقل آن ها از محل خود موجب نقص یا خرابی در خود آن ها یا در محل آن ها خواهد بود.[1]