قانون مدنی
ماده 151 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت اول: در احیای اراضی موات و حیازت اشیای مباحه » باب دوم: در حیازت مباحات
یکی از شرکاء نمی‌تواند از مَجرای مشترک مَجرایی جدا کند یا دَهَنه نَهر را وسیع یا تنگ کند یا روی آن پل یا آسیاب بسازد یا اطراف آن درخت بکارد یا هر نحو تصرفی کند مگر به اذن سایر شرکاء.
تفسیر ماده 151 قانون مدنی
+ نتیجه شرکت در حیازت آب مباح و مالکیت مشترک این است که هیچیک از شرکاء حق ندارد بدون رضایت شریک دیگر در مجری یا آب مشترک تصرف نماید.
این قاعده اختصاص به حیازت آب های مباح ندارد بلکه یک قاعده کلی است که به موجب آن هیچ یک از شرکاء مال مشترک (مشاع) نمی تواند بدون اذن شریک یا شرکاء دیگر در آن مال تصرف نماید.[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص 223، تهران، انتشارات میزان، چاپ سی و یکم، 1400.