ماده 165 قانون آیین دادرسی مدنی

زراعت در ملک مورد حکم تصرف عدوانی

در صورتی که در ملک مورد حکم تصرف عدوانی زراعت شده باشد، اگر موقع برداشت محصول رسیده باشد متصرف عدوانی باید فوری محصول را برداشت و اجرت‌المثل را تادیه نماید. چنانچه موقع برداشت محصول نرسیده باشد، چه اینکه بذر روییده یا نروییده باشد محکوم‌له پس از جلب رضایت متصرف عدوانی مخیر است بین اینکه قیمت زراعت را نسبت به سهم صاحب بذر و دسترنج او پرداخت کند و ملک را تصرف نماید یا ملک را تا پایان برداشت محصول در تصرف متصرف عدوانی باقی بگذارد و اجرت المثل آن را دریافت کند. همچنین محکوم‌له می‌تواند متصرف عدوانی را به معدوم کردن زراعت و اصلاح آثار تخریبی که توسط وی انجام گرفته مکلف نماید.

تبصره – در صورت تقاضای محکوم‌له، دادگاه متصرف عدوانی را به پرداخت اجرت‌المثل زمان تصرف نیز محکوم می‌نماید.

تفسیر ماده 165 قانون آیین دادرسی مدنی

+ در خصوص زراعت و آثار تخریبی باید گفت، اجرای مقررات ماده ۱۶۵، مستلزم قطعی شدن حکم رفع تصرف عدوانی است.

در حقیقت به موجب ماده ۱۷۵، در صورتی که رای صادر مبنی بر رفع تصرف عدوانی باشد، بلافاصله اجرا خواهد شد. بنابراین معدوم کردن زراعت و اصلاح آثار تخریبی بنابر قاعده، مستلزم قطعیت حکم است.

از سوی دیگر، چنانچه حکم رفع تصرف عدوانی صادر و قطعی شده باشد، تکلیف زراعت و آثار تخریبی همان است که در ماده ۱۶۵ گفته شده، حتی اگر محکوم‌علیه اقامه دعوای مالکیت نموده باشد.[1]

+ مطالبه اجرت المثل مستلزم اقامه دعوا و صدور حکم در این خصوص است. بنابراین خواهان در صورت تمایل به گرفتن اجرت المثل، دست کم باید هم زمان با درخواست رفع تصرف عدوانی، آن را نیز درخواست نماید.[2]

نکات ⇐ زراعت در ملک مورد حکم تصرف عدوانی