ماده 196 قانون مدنی

کسی که معامله می‌کند آن معامله برای خود آن شخص محسوب است، مگر اینکه در موقع عقد خلاف آن را تصریح نماید یا بعد خلاف‌ آن ثابت شود. مَعَذلِک ممکن است، در ضمن معامله که شخص برای خود می‌کند، تعهدی هم به نفع شخص ثالثی بنماید.

تفسیر ماده 196 قانون مدنی

+ معذلک: با این همه، با وجود این (عبارتِ عربی: مَعَ + ذلک)

+ منوب‌عنه: کسی که دیگری، از تو در کاری نیابت کند.

+ اشخاص ثالث: عبارتند از کسانی که طرف قرارداد و قائم مقام آنها نباشند.[1]

+ قصد انشاء معامله ممکن است مستقیماً به وسیله خود طرف معامله اظهار گردد و نیز ممکن است به وسیله شخص دیگری که سمت نمایندگی طرف معامله را دارد ابراز شود.

ظاهر این است که معامله کننده برای خود قرارداد می‌بندد، نه به نمایندگی از دیگری. به عبارت دیگر، فرض می‌شود که معامله کننده اصیل است، مگر اینکه خلاف آن اثبات گردد. بنابراین آثار معامله اصولا دامنگیر کسی است که معامله می کند. مگر اینکه تصریح شود که معامله برای دیگری است، یا پس از معامله ثابت شود که معامله را به نمایندگی از دیگری انجام داده است.[2]