ماده 203 قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی » کتاب اول: کلیات » بخش پنجم: ادله اثبات در امور کیفری » فصل چهارم: سوگند
شیوه اداء سوگند
سوگند باید مطابق قرار دادگاه و با لفظ جلاله والله، بالله، تالله یا نام خداوند متعال به سایر زبانها اداء شود و در صورت نیاز به تغلیظ و قبول اداءکننده سوگند، دادگاه کیفیت ادای آن را از حیث زمان، مکان، الفاظ و مانند آنها تعیین میکند.
در هر صورت، بین مسلمان و غیر مسلمان در ادای سوگند به نام خداوند متعال تفاوتی وجود ندارد.
« ماده 204 قانون مجازات اسلامی ماده 202 قانون مجازات اسلامی »
تفسیر ماده 203 قانون مجازات اسلامی
+ تغلیظ یعنی سختگیرى و در تنگنا قرار دادن کسى است. تغلیظ در قسم دادن مستحب است.
← تغلیظ در قسم، به قول و زمان و مکان صورت مىگیرد:
- قول، مانند سوگند دادن به اسمى از اسماء خداوند که بر انتقامگرى، عظمت و هیبت ذات حق دلالت دارد.
- زمان، مثل قسم دادن در روز جمعه.
- مکان، همچون سوگند دادن در مسجد یا بین رکن و مقام در مسجد الحرام و یا در مشاهد مشرفه و غیر آن از مکانهاى مقدّس.
⇐ تغلیظ قسم به یکى از امور یاد شده نسبت به کافر، به قول، زمان یا مکانى انجام مىگیرد که نزد او محترم و مقدّس است، مانند قسم دادن مسیحى در کلیسا در روز یکشنبه و یهودى در معبدش، روز شنبه به الفاظ و اسامى مقدّس نزد ایشان.[1]
ماده 281 قانون آیین دادرسی مدنی:
سوگند باید مطابق قرار دادگاه و با لفظ جلاله (والله – بالله – تالله) یا نام خداوند متعال به سایر زبانها ادا گردد و در صورت نیاز به تغلیظ دادگاه کیفیت ادای آن را از حیث زمان، مکان و الفاظ تعیین مینماید. در هر حال فرقی بین مسلمان و غیرمسلمان در ادای سوگند به نام خداوند متعال نخواهد بود. مراتب اتیان سوگند صورت جلسه میگردد.
دادگاه میتواند، نظر به اهمیت موضوع دعوی و شخصیت طرفین و اوضاع و احوال موثر، مقرر دارد که قسم با انجام تشریفات خاص مذهبی یاد شود یا آن را به نحو دیگری تغلیظ نماید.
تبصره – چنانچه کسی که قسم به او متوجه شده تشریفات تغلیظ را قبول نکند و قسم بخورد ناکل محسوب نمیشود.
منابع
1. جواهر الکلام ج۳۴، ص۶۱-۶۲.