ماده 243 قانون مدنی

هرگاه در عقد شرط شده باشد که ضامنی داده شود و این شرط انجام نگیرد مشروط ‌له حق فسخ معامله را خواهد داشت.

تفسیر ماده 243 قانون مدنی

+ در صورتی که شرط فعل ناظر به دادن ضامن باشد و مشروط علیه از اجرای آن امتناع ورزد، دادرس باید به درخواست مشروط له بکوشد تا به هزینه او رضای اشخاص معتبر را برای ضامن شدن از مدیون تحصیل کند. ولی، اگر هیچکس حاظر به این ضمانت نشود، یا مدیون قادر به تامین مخارج آن نباشد، مشروط له می‌تواند عقد اصلی را فسخ کند (مواد 243 و 379 قانون مدنی).[1]