ماده 245 قانون مدنی

اسقاط حق حاصل از شرط ممکن است به لفظ باشد یا به فعل، یعنی عملی که دلالت بر اسقاط شرط نماید.

تفسیر ماده 245 قانون مدنی

+ اسقاط حق حاصل از شرط فعل، ممکن است به لفظ باشد چنانکه بگوید حق شرط را ساقط کردم یا از آن صرف نظر نمودم یا به فعل و عملی که دلالت بر اسقاط شرط نماید. چنانکه مشتری بر بایع شرط کند که خانه او را نقاشی بنماید و مشتری آن را خراب و تبدیل به باغ کند و یا آنکه مستاجر دکان لوازم التحریر فروشی، بر موجر شرط کند که دکانهای اطراف را برای جلوگیری از رقابت به لوازم التحریر فروش دیگری ندهد و پس از چند ماه مستاجر مزبور دکان خود را به حریر فروشی تبدیل نماید.[1]

+ اگر تاخیر در پرداخت هر یک از اقساط ثمن به فروشنده حق فسخ بدهد، وصول قسط تاخیر شده، بدون حفظ حق فسخ یا توضیح دیگر، ممکن است اماره بر سقوط حق فسخ در آن باره تلقی شود.[2]