ماده 264 قانون مجازات اسلامی

موجب ثبوت حد مسکر

مصرف مُسکِر از قبیل خوردن، تزریق و تدخین آن، کم باشد یا زیاد، جامد باشد یا مایع، مست کند یا نکند، خالص باشد یا مخلوط به‌گونه‌ای که آن را از مسکر بودن خارج نکند، موجب حد است.

تبصره- خوردن فُقاع (آب جو مسکر) موجب حد است هرچند مستی نیاورد.

ماده 265 قانون مجازات اسلامی ماده 263 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 264 قانون مجازات اسلامی

+ مسکر، به معنی آنچه سبب سکر و مستی شود.

+ مستی، عبارت است از حالت نوشیدن مسکر مانند شراب، خَمر و … در انسان پدید آید.

+ تدخین، به معنای دودکردن است.

+ فقاع، به معنی شرابی است که از جو یا مویز یا برنج گرفته شود.