ماده 274 قانون مدنی

اگر متعهدله اهلیت قبض نداشته باشد تادیه در وجه او معتبر نخواهد بود.

تفسیر ماده 274 قانون مدنی

+ تادیه دین به شخص متعهدله باعث سقوط تعهد و برائت ذمّه است، مشروط براینکه متعهدله اهلیت قبض داشته باشد. قبض مورد تعهد مانند تادیه آن، یک نوع تصرف در مال است و از این رو اهلیت دریافت کننده برای حفظ حقوق و جلوگیری از زیان دیدن او لازم است.

بنابراین اگر بستانکار صغیر باشد، دین را باید به ولی یا قیم او پرداخت و تادیه دین به خود صغیر نافذ نخواهد بود؛ مگر اینکه ثابت شود که محجور مورد تادیه را به ولی یا قیم خود داده و از عدم اهلیت زیانی ندیده است. البته تادیه به صغیر ممیز یا غیررشید که ماذون در قبض باشد نیز معتبر است.[1]