ماده 286 قانون مجازات اسلامی

افساد فی‌الارض

هرکس به طور گسترده، مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد، جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی کشور، نشر اکاذیب، اخلال در نظام اقتصادی کشور، احراق و تخریب، پخش مواد سمی و میکروبی و خطرناک یا دایر کردن مراکز فساد و فحشا یا معاونت در آنها گردد به گونه‌ای که موجب اخلال شدید در نظم عمومی کشور، ناامنی یا ورود خسارت عمده به تمامیت جسمانی افراد یا اموال عمومی و خصوصی، یا سبب اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع گردد مفسد فی‌الارض محسوب و به اعدام محکوم می‌گردد.

تبصره- هرگاه دادگاه از مجموع ادله و شواهد قصد اخلال گسترده در نظم عمومی، ایجاد ناامنی، ایراد خسارت عمده و یا اشاعه فساد یا فحشا در حد وسیع و یا علم به موثر بودن اقدامات انجام شده را احراز نکند و جرم ارتکابی مشمول مجازات قانونی دیگری نباشد، با توجه به میزان نتایج زیان‌بار جرم، مرتکب به حبس تعزیری درجه پنج یا شش محکوم می‌شود.

ماده 287 قانون مجازات اسلامی ماده 285 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 286 قانون مجازات اسلامی

+ فساد، ضد صلاح، به معنی تباه گردیدن و نابود گشتن و متلاشی شدن می‌باشد. این واژه در معنی خروج چیزی از حالت اعتدال نیز به کار می‌رود.[1]

+ دلیل افزونن قید «فی‌الارض» به واژه «فساد» نیز آن است که عمل ارتکابی حالت اعتدال زمین _به عنوان زیستگاه انسان‌ها_ را مختل نموده و آن را برای سکونت انسان نامناسی می‌سازد.[1]

+ واژه‌های گسترده، شدید، عمده و وسیع، که در ماده 286 به کار رفته‌اند، تعریف دقیق و روشنی ندارند و هر قاضی ممکن است تعریف خاص خود را از آن‌ها داشته باشد.

← برای مثال، یک قاضی ممکن است سه بار تکرار ایراد جراحت به دیگران را از مصادیق ارتکاب گسترده جرم علیه تمامیت جسمانی افراد و موجب اخلال شدید در نظم عمومی کشور بداند، و قاضی دیگر مجروح کردن سه نفر را حتی در یک درگیری فیزیکی واجد چنین خصیصه‌ای بداند؛ ولی قاضی سوم تحقق حداقل ده مورد یا بیشتر را برای شمول عنوان افساد فی‌الارض لازم بداند.[2]