ماده 303 قانون مجازات اسلامی

جنایت به اعتقاد مهدورالدم بودن

هرگاه مرتکب، مدعی باشد که مجنی‌علیه، حسب مورد در نفس یا عضو، مشمول ماده (۳۰۲) این قانون است یا وی با چنین اعتقادی، مرتکب جنایت بر او شده است این ادعا باید طبق موازین در دادگاه ثابت شود و دادگاه موظف است نخست به ادعای مذکور رسیدگی کند.

اگر ثابت نشود که مجنی‌علیه مشمول ماده (۳۰۲) است و نیز ثابت نشود که مرتکب بر اساس چنین اعتقادی، مرتکب جنایت شده است مرتکب به قصاص محکوم می‌شود ولی اگر ثابت شود که به اشتباه با چنین اعتقادی، دست به جنایت زده و مجنی‌علیه نیز موضوع ماده (۳۰۲) نباشد مرتکب علاوه بر پرداخت دیه به مجازات مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» محکوم می‌شود.

ماده 304 قانون مجازات اسلامی ماده 302 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 303 قانون مجازات اسلامی

+ اطلاق ماده ۳۰۳ قانون مجازات اسلامی، با تاکید بر واژه اعتقاد و بدون آنکه قائل به تفصیل میان اشتباه حکمی و موضوعی باشد، متضمن این معناست که اشتباه در اعتقاد منصرف از موضوع آن است و در ظاهر به صرف اثبات اعتقاد، قصاص و دیه ساقط است. بنابراین، اگر کسی به تصور اینکه مرد اجنبی محصن با مادر او زنا نموده، در حالی که چنین رابطه‌ای برقرار نشده، مرتکب قتل عمدی مرد شود (اشتباه موضوعی)، همانند آن خواهد بود که تصور کند که مجازات بوسیدن مادرش اعدام است (اشتباه حکمی).[1]