ماده 306 قانون مجازات اسلامی

جنایت عمدی بر جنین

جنایت عمدی بر جنین، هرچند پس از حلول روح باشد، موجب قصاص نیست. در این صورت مرتکب علاوه بر پرداخت دیه به مجازات تعزیری مقرر در کتاب پنجم«تعزیرات» محکوم می‌شود.

تبصره- اگر جنینی زنده متولد شود و دارای قابلیت ادامه حیات باشد و جنایت قبل از تولد، منجر به نقص یا مرگ او پس از تولد شود و یا نقص او بعد از تولد باقی بماند قصاص ثابت است.

ماده 307 قانون مجازات اسلامی ماده 305 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 306 قانون مجازات اسلامی

+ اثبات زنده متولد شدن جنین، که علی الاصول با مشاهده علایم حیات، مثل حرکت و نظایر آن، قابل اثبات است، و نیز اثبات قابلیت بالقوه جنین برای زیستن به عنوان یک انسان زنده (در صورتی که در دوران جنینی ضربه نمی‌خورْد) از اهمیت برخوردار می‌باشد. زیرا، در صورت فقدان شرط اول، حکم به قتل یک انسان زنده نمی‌توان داد، و با فقدان شرط دوم، رابطه سببیت خدشه‌دار می‌شود.

قانون مجازات اسلامی در تبصره ماده 306 صراحتا موضوع فوق‌الذکر را پذیرفته و اظهار داشته است: «اگر جنینی زنده متولد شود و دارای قابلیت ادامه حیات باشد و جنایت قبل از تولد، منجر به نقص یا مرگ او پس از تولد شود و یا نقص او بعد از تولد باقی بماند قصاص ثابت است».[1]