ماده 307 قانون مجازات اسلامی

جنایت در حال مستی و عدم تعادل روانی

ارتکاب جنایت در حال مستی و عدم تعادل روانی در اثر مصرف مواد مخدر، روان‌گردان و مانند آنها، موجب قصاص است؛ مگر اینکه ثابت شود بر اثر مستی و عدم تعادل روانی، مرتکب به کلی مسلوب‌الاختیار بوده است که در این صورت، علاوه بر دیه به مجازات تعزیری مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» محکوم می‌شود.

لکن اگر ثابت شود که مرتکب قبلاً خود را برای چنین عملی مست کرده و یا علم داشته است که مستی و عدم تعادل روانی وی ولو نوعاً موجب ارتکاب آن جنایت یا نظیر آن از جانب او می‌شود، جنایت، عمدی محسوب می‌گردد.

ماده 308 قانون مجازات اسلامی ماده 306 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 307 قانون مجازات اسلامی

+ هرگاه کسی خود را برای جنایت مست کرده باشد یا حتی بداند که در صورت مست شدن مرتکب جنایت خواهد شد، و سپس در اثر مستی و در حالت مسلوب الاختیار بودن مرتکب جنایت خواهند شد، و سپس در اثر مستی و در حالت مسلوب الاختیار بودن مرتکب جنایت شود، مجموع افعال وی را در حکم فعل واحد مستمر دانسته و فرض خواهیم کرد که قصد جنایت در زمان ارتکاب آن وجود داشته و شرط تقارن زمانی عناصر مادی و روانی جرم محقق شده است. در نتیجه، عمل او عمدی محسوب شده و وی مستحق قصاص خواهد بود.[1]