ماده 360 قانون مدنی

هر چیزی که فروش آن مستقلاً جایز است استثناء آن از مبیع نیز جایز است.

تفسیر ماده 360 قانون مدنی

+ در موردی که از مبیع چیزی استثناء می‌شود، باید آنچه باقی می‌ماند نزد متبایعین معلوم باشد و الا معامله باطل خواهد بود زیرا در حقیقت آنچه پس از استثناء باقی می‌ماند مورد معامله است. مثلا هرگاه کسی گونی‌ای که دارای یک صد کیلو برنج است به استثناء یک کیسه که از آن پر نمایند، مورد بیع قرار دهد، آن معامله باطل است زیرا مقدار محتوی کیسه‌ای که از گونی برداشته می‌شود معلوم نیست، بدین جهت مقدار مورد معامله که باقی مانده در گونی است معلوم نخواهد بود. ولی هرگاه معلوم باشد که کیسه چقدر ظرفیت دارد مثلا فرض شود ده کیلو می‌گیرد بیع صحیح می‌باشد زیرا معلوم است که باقی مانده در گونی نود کیلو می‌باشد. زیرا چیزی که فروش آن مستقلا جایز است باید معلوم باشد.[1]