ماده 314 قانون مجازات اسلامی

تعریف لوث

لوث عبارت از وجود قرائن و اماراتی است که موجب ظن قاضی به ارتکاب جنایت یا نحوه ارتکاب از جانب متهم می‌شود.

« ماده 315 قانون مجازات اسلامی ماده 313 قانون مجازات اسلامی »

تفسیر ماده 314 قانون مجازات اسلامی

+ لوث به معنای قوت و شر و شبه دلیل است (دلیلی که تمام نیست) و دلالت آن بر وقوع رویدادی از رویدادهای ناقص می‌باشد و لوث بینه تام نمی‌باشد. همچنین، گفته اند، لوث در لغت هم به معنی ظن قوی می‌باشد و مراد از ظن قوی، ظنی است قریب به علم که برای حاکم نسبت به وقوع قتل از طرف متهم حاصل می‌گردد.[1]