ماده 337 قانون مدنی

هرگاه کسی بر حسب اذن صریح یا ضمنی از مال غیر استیفاء منفعت کند، صاحب مال مستحق اجرت‌المثل خواهد بود، مگر اینکه معلوم شود که اذن در انتفاع مجانی بوده است.

تفسیر ماده 337 قانون مدنی

+ ظاهر ماده در صورتی است که برای منفعتی که از مال غیر استفاده می‌شود در عرف اجرتی باشد، چنانکه مالک خانه به کسی اذن دهد در یکی از اطاقهای او چند روز سکونت نماید، شخص مزبور ملزم به پرداخت اجرت المثل آن اطاق است زیرا اذن در استفاده از چیزی که در نظر عرف دارای اجرت است مستلزم مجانی بودن آن نمی‌باشد و الا هرگاه در نظر عرف برای آن منفعت اجرتی نباشد چنانکه مالک خانه به عبور‌کننده که خسته شده اجازه دهد روی سکوی درب خانه برای رفع خستگی بنشیند، نمی‌تواند مطالبه اجرت نماید.[1]