ماده 501 قانون مدنی

اگر در عقد اجاره مدت به طور صریح ذکر نشده و مال‌الاجاره هم از قرار روز یا ماه یا سالی فلان مبلغ معین شده باشد، اجاره برای یک روز یا یک ماه یا یک سال صحیح خواهد بود و اگر مستاجر عین مستاجره را بیش از مدت های مزبوره در تصرف خود نگاه دارد و موجر هم تخلیه ید او را‌ نخواهد، موجر به موجب مُراضات حاصله، برای بقیه مدت و به نسبت زمان تصرف، مستحق اجرت مقرر بین طرفین خواهد بود.

تفسیر ماده 501 قانون مدنی

+ مُراضات: توافق طرفین

+ «اگر در عقد اجاره مدت به طور صریح ذکر نشده و مال‌الاجاره هم از قرار روز یا ماه یا سالی فلان مبلغ معین شده باشد، اجاره برای یک روز یا یک ماه یا یک سال صحیح خواهد بود» زیرا با تعیین مال‌الاجاره برای مدت معلوم و معین، مسلم است که مدت مزبور به طور متیقن مورد توافق طرفین در عقد می‌باشد و پس از آن، مدت مجهول است «و اگر مستاجر عین مستاجره را بیش از مدت‌های مزبوره در تصرف خود نگاه دارد و موجر هم تخلیه ید او را‌ نخواهد، موجر به موجب مراضات حاصله، برای بقیه مدت و به نسبت زمان تصرف، مستحق اجرت مقرر بین طرفین خواهد بود.» و مانند آن است که در ضمن عقد اجاره بین طرفین مبلغ معینی، به عنوان اجرت‌المثل برای مدت تصرف پس از انقضای اجاره قرارداده شده باشد، هم چنانکه طرفین در عقد اجاره شرط نمایند که پس از انقضای مدت اجاره تا هر چندی که عین مستاجره در تصرف مستاجر باقی بماند اجرت‌المثل به مقدار اجرت‌المسمی خواهد بود.[1]