ماده 61 قانون آیین دادرسی مدنی
قانون آیین دادرسی مدنی » باب سوم: دادرسی نخستین » فصل دوم: بهای خواسته
قید بهای خواسته در دادخواست
بهای خواسته از نظر هزینه دادرسی و امکان تجدیدنظر خواهی همان مبلغی است که در دادخواست قید شده است، مگر اینکه قانون ترتیب دیگری معین کرده باشد.
تفسیر ماده 61 قانون آیین دادرسی مدنی
– تعیین خواسته و بهای خواسته به دلیل بند 3 ماده 51 قانون آیین دادرسی مدنی است که میگوید: «… تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعیین بها ممکن نبوده و یا خواسته، مالی نباشد. …».[1]
+ تعیین خواسته و بهای آن، از دیگر شرایط دادخواست است. بطور مثال خواسته می تواند خلع ید از ملک یا رفع تصرف عدوانی باشد، که این خواسته خواهان باید در دادخواست و در قسمت مربوط آن، دقیقا مشخص شده باشد. و بعد از تعیین خواسته باید بهای خواسته نیز مشخص شود تا از جمله، میزان هزینه دادرسی که خواهان باید بپردازد معین شده و امکان تجدیدنظر خواهی از رایی که صادر خواهد شد، از ابتدا، مشخص باشد.[1]
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
منابع
1. شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دورهی پیشرفته)، ج1، ش51-45-46، انتشارات دراک.