ماده 64 قانون مدنی

مالی را که منافع آن موقتاً متعلق به دیگری است می‌توان وقف نمود و همچنین وقف ملکی که در آن حق اِرتِفاق موجود است جائز است‌ بدون اینکه به حق مزبور خِلَلی وارد آید.

تفسیر ماده 64 قانون مدنی

+ چون وقف حبس عین و تسبیل منفعت است تصور نرود مالی که در حین عقد دارای منفعت نیست نمی توان وقف نمود بلکه هرگاه مالی به جهتی از جهات در حین عقد دارای منفعت نباشد و بعدا منفعت پیدا کند می توان آن را وقف کرد.

مانند خانه ای که دو سال در اجاره دیگری است یا دیگری دو سال در آن حق انتفاع دارد و یا کره اسبی که هنوز قابلیت انتفاع و سوار شدن را ندارد.[1]

+ مورد وقف باید مالی باشد که متعلق حق دیگری قرار نگرفته باشد مانند مالی که در رهن یا بیع شرط دیگری است و یا مالی که مالک آن ورشکست شده است زیرا حقوق مرتهن و منتقل الیه در بیع شرط و طلبکاران ورشکسته در دارایی او ایجاب می نماید که آن را فروخته و از ثمن فروش طلب آنان پرداخت گردد و حال آنکه عین وقف باید حبس بماند تا موقوف علیهم از آن منتفع شوند.[2]