ماده 697 قانون مدنی

ضمان عُهده از مشتری یا بایع، نسبت به درک مبیع یا ثمن در صورت مستحق‌للغیر درآمدن آن جایز است.

تفسیر ماده 697 قانون مدنی

+ هرگاه شخصی مالی را بفروشد و مبیع از آن دیگری درآید، بر او است که ثمن را به خریدار بازگرداند و بر همین مبنا است که می‌گویند: «فروشنده ضامن درک مبیع است» (ماده 390 قانون مدنی به بعد).

اکنون، اگر کسی از فروشنده در برابر خریدار ضمانت کند که، هرگاه مبیع از آن دیگری درآید، او عهده دار بازگرداندن ثمن به خریدار است، به این اعتبار که ضامن ملتزم به امری شده است که فروشنده بر عهده دارد، عمل حقوقی را «ضمان عهده» می‌نامند و می‌گویند ضامن عهده بایع نسبت به درک مبیع شده است. و همچنین است ضمان عهده خریدار نسبت به درک ثمن که ناظر به بازگرداندن مبیع است.[1]