قانون مجازات اسلامی

ماده 699 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

قانون مجازات اسلامی » کتاب پنجم: تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده » فصل بیست‌وهفتم: افترا و توهین و هتک حرمت

افترای عملی

هر کس عالماً عامداً به قصد متهم نمودن دیگری آلات و اَدَو‌ات جرم یا اشیایی را که یافت‌ شدن آن در تصرف یک نفر موجب اتهام او می‌ گردد بدو‌ن اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب یا جیب یا اشیایی که متعلق به او‌ست بگذارد یا مخفی کند یا به‌ نحوی متعلق به او قلمداد نماید و در اثر این عمل شخص مزبور تعقیب گردد، پس از صدو‌ر قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی آن شخص، مرتکب به حبس از سه ماه تا یک سال و شش ماه و یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم می‌‌شود.

ماده 700 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) ماده 698 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

تفسیر ماده 699 قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)

+ مُفتَری: به معنی افترازَن یا کسی که به دیگری افترا می‌زند.


+ گاهی ممکن است کسی، به جای آن که سخن افتراآمیزی علیه دیگری بر زبان آورده یا مطلب افتراآمیزی را علیه وی منتشر نماید، با گذاشتن ادوات و اشیای اتهام آور نزد وی او را در مظان اتهام قرار دهد. تاثیر منفی این کار بر آبرو و حیثیت قربانی بیش از افترای ساده است، و بنابراین، مجازات سنگین‌تری نیز برای مرتکب پیش‌بینی شده است.[1]


+ افترای عملی یک جرم مقید به نتیجه است، و باید طرف مورد افترا در نتیجه اقدامات مرتکب، تحت تعقیب کیفری قرار گرفته و تعقیب وی منتهی به صدور قرار منع تعقیب یا رای برائت قطعی شود. تنها پس از حصول این نتیجه می‌توان شخص به تعقیب شخص مفتری پرداخت.[2]

محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته

دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.

ثبت نام | اطلاعات بیشتر

منابع

1. صادقی، میرمحمد، جرایم علیه شخصیت معنوی اشخاص، ص82، انتشارات میزان.

2. صادقی، میرمحمد، جرایم علیه شخصیت معنوی اشخاص، ص85، انتشارات میزان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا