ماده 347 قانون مدنی

شخص کور می‌تواند خرید و فروش نماید، مشروط بر اینکه شخصاً به طریقی غیر از معاینه یا به وسیله کس دیگر، ولو طرف معامله، جهل خود را مرتفع نماید.

تفسیر ماده 347 قانون مدنی

+ معلوم بودن هر چیزی از حیث کمیت و کیفیت به مقتضای طبیعت آن است. کور نمی‌تواند اوصافی که به وسیله مشاهده معلوم می‌شود مانند رنگ و قشنگی طرز ساختمان و گلکاری و امثال آن‌ها را مستقیما به وسیله حس خود درک نماید بنابراین چنانچه کور طرف معامله قرار گیرد به وسیله دیگری باید رفع جهل از او بشود و مانند مالی است که مشتری ندیده و به ذکر اوصاف از طرف بایع یا شخص ثالث خریداری نماید.[1]