ماده 790 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب سوم: در عقود معینه مختلفه » فصل هجدهم: در رهن
بعد از برائت ذمه مدیون رهن در ید مرتهن امانت است، لیکن، اگر با وجود مطالبه آن را رد ننماید، ضامن آن خواهد بود اگر چه تقصیر نکرده باشد.
تفسیر ماده 790 قانون مدنی
+ در فرض باقی ماندن رهن در تصرف مرتهن، رابطه حقوقی بین آنان به دو عقد رهن و ودیعه تحلیل می‌شود: رهن با بری شدن منحل می‌شود و ودیعه با فسخ مالک. بنابراین، رابطه‌ای که گفته شد تا پیش از مطالبه راهن باقی است و متصرف امین به شمار می‌آید.[1]
هرگاه کسی مال غیر را به عنوانی غیر از مستودع متصرف باشد و مقررات این قانون او را نسبت به آن مال امین قرار داده باشد، مثل مستودع است: بنابراین، مستاجر نسبت به عین مستاجره، قیم یا ولی نسبت به مال صغیر یا مولی‌علیه و امثال آنها ضامن نمی‌باشد، مگر در صورت تفریط یا تعدی؛ و در صورت استحقاق مالک به استرداد، از تاریخ مطالبه او و امتناع متصرف با امکان رد، متصرف مسئول تلف و هر نقص یا عیبی خواهد بود، اگر‌چه مستند به فعل او نباشد.
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، عقود معین، ج4، ش381، تهران، انتشارات گنج دانش، چاپ سیزدهم، 1401.