ماده 886 قانون مدنی

مفهوم حجب

حَجب حالت وارثی است که به واسطه بودن وارث دیگر از بردن ارث کلاً یا جزئاً محروم می‌شود.

تفسیر ماده 886 قانون مدنی

+ حجب در لغت به معنای منع یا منع کردن و پوشاندن است و حجاب و حاجب نیز از همین ریشه است.[2]

+ حجب در معنای اصطلاحی به این معناست که وجود برخی از ورثه سبب شود که وارث دیگر کلا ارث نبرد یا سهم او کم شود.[2]

+ نباید بحث حجب را با موانع ارث اشتباه گرفت: در قاعده حجب، اصولا وجود وارث نزدیکتر سبب می‌شود وارث دورتر از ارث محروم شود (الاقرب یمنع الابعد) یا وجود برخی از ورثه باعث می‌شود وارث دیگر سهم کمتری ببرد؛ نه اینکه وارث به علت قتل یا کفر، شایستگی ارث بردن را نداشته باشد. به عبارت دیگر، «مانع» صفتی در خود شخص وارث است که او را از ارث بردن محروم می‌کند، مانند قتل؛ اما «حجب» به دلیل وجود شخص یا اشخاص دیگری است که وارث را کلا یا جزئا از ارث محروم می‌سازند.[2]