ماده 92 قانون آیین دادرسی مدنی

صدور قرار امتناع از رسیدگی

در مورد ماده (۹۱) دادرس پس از صدور قرار امتناع از رسیدگی با ذکر جهت، رسیدگی نسبت به مورد را به دادرس یا دادرسان دیگر دادگاه محول می‌نماید. چنانچه دادگاه فاقد دادرس به تعداد کافی باشد، پرونده را برای تکمیل دادرسان یا ارجاع به شعبه دیگر نزد رئیس شعبه اول ارسال می‌دارد و در صورتی که دادگاه فاقد شعبه دیگر باشد، پرونده را به نزدیکترین دادگاه هم عرض ارسال می‌نماید.

تفسیر ماده 92 قانون آیین دادرسی مدنی

+ به دلالت ماده 92 قانون آیین دادرسی مدنی، هرگاه دادرس جهت رد را احراز نموده باید با ذکر جهت، قرار امتناع از رسیدگی صادر و رسیدگی را به دادرس یا دادرسان دیگر دادگاه واگذار نماید. قرار مزبور قابل عدول نمی‌باشد.

هرگاه ایراد رد دادرس و عدم صلاحیت دادگاه هم زمان مطرح شود، باید پذیرفت که دادرس (دادرسان) دادگاه ابتدا باید به جهات رد رسیدگی نماید.

چنانچه دادگاه به اندازه کافی دادرس نداشته باشد پرونده برای تکمیل دادرسان یا ارجاع به شعبه دیگر نزد رییس شعبه اول فرستاده می‌شود. بنابراین اگر یکی از دادرسان دادگاه تجدیدنظر استان رد شود، دادرس دیگری از همان شعبه، بدون رجوع به رییس کل، عهده‌دار رسیدگی می‌شود و هرگاه دادرس دیگری نباشد پرونده برای تکمیل دادرس نزد رییس کل فرستاده می شود.

اما اگر هر دو دادرس دادگاه تجدیدنظر رد شوند، پرونده برای ارجاع به شعبه دیگر نزد رییس کل فرستاده می‌شود یا چنانچه دادگاه شعبه دیگر نداشته باشد، پرونده به دستور رییس کل به نزدیکترین دادگاه هم عرض با رعایت حوزه‌بندی قضایی فرستاده می‌شود.[1]