ماده 937 قانون مدنی

قائم مقامی اولاد اعمام و اخوال

هرگاه برای میت نه اَعمام باشد و نه اَخوال، اولاد آن‌ها به جای آن‌ها ارث می‌برند و نَصیبِ هر نسل، نَصیبِ کسی خواهد بود که به واسطه او ‌به میت متصل می‌شود.

تفسیر ماده 937 قانون مدنی

+ ماده ۹۳۷ قانون مدنی، علاوه بر آنکه قائم مقام بودن اولاد اعمام و اخوال را از آن‌ها بیان می‌نماید امر دیگری را متذکر شده و آن ارث بردن اولاد است نصیب کسی را که به واسطه او به متوفی می‌رسد.

به عبارت دیگر قائم مقام هر کس نصیب آن کس را از ارث مستحق می‌گردد. بنابراین هرگاه وراث میت عبارت از هفت نفر باشند دو نفر آن‌ها اولاد عمه و پنج نفر آن‌ها اولاد خاله، ترکه مانند آنکه عمه و خاله در قید حیاتند تقسیم می‌شود و سهم هر یک از آن دو به اولاد آن‌ها داده می‌شود.[1]