تفریط عبارت است از ترک عملی که به موجب قرارداد یا متعارف برای حفظ مال غیر لازم است.
تفسیر ماده 952 قانون مدنی
+ بطور مثال، اگر منتفع بر طبق قرارداد یا عرف موظف باشد که گل های باغ را روزی یک بار آب بدهد و این عمل را ترک کند تفریط کرده است، و چنانچه از این راه به مالک خسارتی وارد آید، منتفع مسئول جبران آن خواهد بود.[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، اشخاص و اموال، ص337، انتشارات میزان.