ماده 278 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب دوم: در اسباب تملک » قسمت دوم: در عقود و معاملات و الزامات » باب اول: در عقود و تعهدات به طور کلی » فصل ششم: در سقوط تعهدات » مبحث اول: در وفای به عهد
اگر موضوع تعهد عین معینی باشد تسلیم آن به صاحبش در وضعیتی که حین تسلیم دارد موجب برائت متعهد میشود اگر چه کسر و نقصان داشته باشد مشروط بر اینکه کسر و نقصان از تعدّی یا تفریط متعهد ناشی نشده باشد مگر در مواردی که در این قانون تصریح شده است ولی اگر متعهد با انقضاء اجل و مطالبه، تأخیر در تسلیم نموده باشد مسئول هر کسر و نقصان خواهد بود اگر چه کسر و نقصان مربوط به تقصیر شخص متعهد نباشد.
تفسیر ماده 278 قانون مدنی
+ در موردی که کسی مال متعلق به دیگری را به طور امانت در دست دارد، خواه آنکه مال مزبور را برای استفاده خود در تصرف داشته باشد، مانند عاریه و حق انتفاع و یا آنکه به نفع مالک، مانند ودیعه و امثال آن، تسلیم آن به صاحبش در وضعیتی که در حین تسلیم دارد موجب برائت متعهد میگردد اگر چه در مدتی که نزد متعهد بوده است در آن کسر و نقصان حاصل شده باشد زیرا مورد تعهد مال معینی است که ملک متعهدله میباشد و با کسر و نقصان مالکیت او زائل نمیشود و چون تعهد به تسلیم آن بوده تسلیم گردیده است.[1]
+ موضوع تعهدی که باید تادیه شود ممکن است عین معین و یا کلی باشد.[2]
+ هرگاه موضوع تعهد عین معینی باشد که به عنوان امانت در دست متعهد است و باید به متعهدله تسلیم شود، تسلیم آن به صاحبش در وضعی که حین تسلیم دارد موجب برائت متعهد و سقوط تعهد میگردد، اگر چه در فاصله بین عقد و تسلیم کسر و نقصانی در مال حاصل شده باشد (مثلا خانه خراب یا حیوان لاغر شده باشد) مشروط بر اینکه کسر و نقصان ناشی از تقصیر متعهد نباشد.[2]
منابع
1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 375، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ چهلم، 1401.
2. صفایی، سید حسین، قواعد عمومی قراردادها، ص 268، تهران، انتشارات میزان، چاپ سی و ششم، 1400.