ماده 353 قانون مدنی

هرگاه چیز معین به عنوان جنس خاصی فروخته شود و در واقع از آن جنس نباشد، بیع باطل است و اگر بعضی از آن از غیر جنس باشد، نسبت به آن بعض باطل است و نسبت به مابقی مشتری حق فسخ دارد.

تفسیر ماده 353 قانون مدنی

+ منظور ماده از کلمه (به عنوان جنس خاص)، قرار دادن آن به صورت شرط ضمن عقد نیست زیرا شرط در عقد جنبه فرعی دارد و تخلف از آن ایجاد حق فسخ برای مشروط له می‌نماید بلکه مقصود از جنس خاص ماهیت تکوینی مورد عقد می‌باشد که جنبه استقلالی را دارد و موضوع اراده حقیقی معامل قرار گرفته است.[1]

+ هرگاه ماده 353 قانون مدنی، جنبه فرعی داشته و علت عمده و منحصر معامله قرار نگیرد چنانکه کسی یک دست صندلی می‌خرد به تصور آنکه از چوب گردو است و پس از خرید معلوم می‌شود که از چوب جنگلی است، آن عقد صحیح می‌باشد زیرا موضوع قصد انشاء صندلی است و در خارج هم صندلی مورد معامله می‌باشد نه چوب گردو.[2]