ماده 1062 قانون مدنی

نکاح واقع می‌شود به ایجاب و قبول به الفاظی که صریحا دلالت بر قصد ازدواج نماید.

تفسیر ماده 1062 قانون مدنی

+ چون نکاح عقد است، اراده در آن، مانند سایر قراردادها، مهمترین رکن به شمار می‌آید. ازدواجی که بدون اراده (قصد) واقع شده باشد، باطل و از درجه اعتبار ساقط است. بنابراین نکاح در حال مستی یا نکاح با شوخی و نکاح مجنون که به وسیله خود او بسته شده باشد، به علت فقدان قصد انشاء، بی‌ارزش است.[1]

+ نکاح با معاطات واقع نمی‌شود. با وجود این، دادگاه می‌تواند از زندگی مشترک زن و مرد و سایر قراین وقوع نکاح را احراز کند.[2]