ماده 1128 قانون مدنی

هرگاه در یکی از طرفین صفت خاصی شرط شده و بعد از عقد معلوم شود که طرف مذکور فاقد وصف مقصود بوده، برای طرف مقابل ‌حق فسخ خواهد بود، خواه وصف مذکور در عقد تصریح شده یا عقد متباینا بر آن واقع شده باشد.

تفسیر ماده 1128 قانون مدنی

+  اشتراط صفت توسط یکی از زوجین ممکن است به یکی از فرض‌های سه‌گانه زیر ضمن عقد نکاح صورت گیرد:

1) در ضمن عقد به طور صریح صفت خاصی شرط شود؛ مثل این که زوج یا زوجه شرط کند طرف مقابل دارای مدرک تحصیلی مشخص باشد.

2) به طور صریح در ضمن عقد شرط نشود؛ ولی زوج یا زوجه طرف مقابل را در حین اجرای صیغه عقد به صفتی از صفات توصیف نماید و صیغه عقد را بر فرد متصف به صفت خاص جاری سازد؛ مثل آن که زن بگوید: نکاح کردم با آقای دکتر …

3) قبل از عقد در هنگام خواستگاری و گفتگوهای قبلی، یکی از طرفین به صفتی از صفات مشخص شود و عقد مبتنی بر همان صفات واقع شود.[1]

+ در قانون مدنی کلمه تدلیس در فصل فسخ نکاح استعمال نشده ولی می توان وجود خیار تدلیس در نکاح را از ماده 1128 استنتاج کرد.[2]