ماده 1143 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد دوم: در اشخاص » کتاب هفتم: در نکاح و طلاق » باب دوم: در انحلال عقد نکاح » فصل دوم: در طلاق » مبحث دوم: در اقسام طلاق
طلاق بر دو قسم است. باین و رجعی.
تفسیر ماده 1143 قانون مدنی
+ در فقه امامیه طلاق به دو قسم است:
الف) طلاق بدعی (بدعت)
مقصود از طلاق بدعی طلاق نامشروع و حرام است که عبارت است از طلاق در حال حیض یا نفاس، طلاق در طهر مواقعه و طلاق سهگانه که رجوعی بین آنها واقع نشده باشد. همه این طلاقها باطل است و فقط در مورد سه طلاقه کردن زن بنابر مشهور یک طلاق صحیحاً واقع میشود.
ب) طلاق سنّی (سنت)
طلاق سنی طلاق مشروع و مجاز است که به سه مورد تقسیم میشود:
1) باین:
طلاق باین بنابر قول فقهای امامیه بر شش گونه است:
- طلاق غیر مدخوله (زنی که با او نزدیکی نشده است)
- طلاق یائسه
- طلاق صغیره (دختر نابالغ)
- طلاق خلع
- طلاق مبارات؛ مادام که زن (در دو طلاق اخیر) به بذل رجوع نکرده است
- طلاق سوم که بعد از سه وصلت متوالی واقع شده باشد.
2) رجعی:
طلاق رجعی طلاقی است که در ایام عده، شوهر میتواند رجوع کند. بجز طلاقهای ششگانه فوق هر طلاقی رجعی محسوب میشود.
3) عدی:
طلاق عدی از اقسام طلاق رجعی است و بدین جهت بعضی از فقها سنی را به دو دسته باین و رجعی بخش کرده اند.
طلاق عدی عبارت است از طلاقی که پس از آن، مرد در ایام عده رجوع کند و با زن نزدیکی نماید و سپس در طهر دیگر زن را طلاق دهد.[1]
منابع
1. صفایی، سید حسین، مختصر حقوق خانواده، ش263، تهران، انتشارات میزان، چاپ پنجاه و ششم، 1400.