ماده 120 قانون مدنی
قانون مدنی » جلد اول: در اموال » کتاب اول: در بیان اموال و مالکیت به طور کلی » باب دوم: در حقوق مختلفه که برای اشخاص نسبت به اموال است » فصل سوم: در حق ارتفاق نسبت به ملک غیر و در احکام و آثار املاک نسبت به املاک مجاور » مبحث دوم: در احکام و آثار املاک نسبت به املاک مجاور
اگر صاحب دیوار به همسایه اذن دهد که بر روی دیوار او سرتیری بگذارد یا روی آن بنا کند، هر وقت بخواهد می‌تواند از اذن خود رجوع کند، مگر اینکه به وجه مُلزَمی این حق را از خود سلب کرده باشد.
تفسیر ماده 120 قانون مدنی
+ اذن در تصرف، اباحه تصرف است و ایجاد حق برای ماذون نمی‌نماید و هر زمان اذن دهنده می‌تواند از اذن خود رجوع کند مگر آنکه قانون آن را منع کرده و یا به وجه ملزمی حق رجوع را از خود سلب نموده باشد.[1]
+ وجه ملزم در قانون مدنی اختصاص به شرط ضمن عقد لازم معین (مانند بیع و اجاره) ندارد: هر قرارداد که مخالف قانون نباشد نافذ است (ماده 10 قانون مدنی). سلب حق به وسیله ایقاع نیز امکان دارد (ماده 289 قانون مدنی)؛ همچنین ممکن است صریح باشد یا ناشی از بنای دو طرف در تراضی (ماده 124 قانون مدنی).[2]
محدودیت در دسترسی کامل به این نوشته
دسترسی کامل به این نوشته برای اعضای ویژه بهاداد در نظر گرفته شده است.
اصل 40 قانون اساسی:
هیچ‌کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.
منابع
1. امامی، سید حسن، حقوق مدنی، ج 1، ص 138، تهران، انتشارات اسلامیه، چاپ چهلم، 1401.
2. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، ص 92، تهران، انتشارات میزان، چاپ شصت‌و‌دوم، 1400.
3. کاتوزیان، ناصر، اموال و مالکیت، ش 127، تهران، انتشارات میزان، چاپ پنجاه و ششم، 1400.