در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است، مدعی می‌تواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار مدعی‌‌علیه است منوط به قسم او نماید.
تفسیر ماده 1325 قانون مدنی
+ سوگند باید مطابق قرار دادگاه و با لفظ جلاله (والله – بالله – تالله) یا نام خداوند متعال به سایر زبانها ادا گردد و در صورت نیاز به تغلیظ دادگاه کیفیت ادای آن را از حیث زمان، مکان و الفاظ تعیین می‌نماید. در هر حال فرقی بین مسلمان و غیرمسلمان در ادای سوگند به نام خداوند متعال نخواهد بود. مراتب اتیان سوگند صورت جلسه می‌گردد (ماده 281 قانون آیین دادرسی مدنی).
+ مشهور ارجاع سوگند را نوعی پیشنهاد (ایجاب) مشروط صلح می‌داند. ولی، از شباهت یاد شده باید گذشت و مبنای واقعی را نظم حقوقی و عدالت شمرد.[1]
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، قانون مدنی در نظم حقوق کنونی، م1325، تهران، انتشارات میزان، چاپ شصت‌و‌دوم، 1400.