ماده 175 قانون مجازات اسلامی

شهادت شرعی

شهادت شرعی آن است که شارع آن را معتبر و دارای حجیت دانسته است اعم از آن که مفید علم باشد یا نباشد.

ماده 176 قانون مجازات اسلامی ماده 174 قانون مجازات اسلامی

تفسیر ماده 175 قانون مجازات اسلامی

+ شهادت بر دو گونه است:

1) شهادت شرعی:

در شهادت شرعی شاهد باید دارای شرایط مقرر قانونی باشد و برای آن که جرم را اثبات نماید لازم است دارای نصاب مقرر در قانون باشد. بنابراین منظور از شهادت شرعی شهادتی است که شهود یا شاهد تعرفه شده دارای شرایط مقرر در ماده 177 باشد و از حیث نصاب، نصاب مقرر در ماده 199 وجود داشته باشد.

2) شهادت تکمیلی:

شهادت تکمیلی شهادتی است که برای مزید اطلاع استماع می‌گردد و شهود فاقد شرایط قانونی و یا نصاب قانونی بوده که این شهادت در ردیف امارات قرار دارد. به همین دلیل هرگاه شهادت شرعی نباشد صرفا در زمره اماره قرار دارد. از این رو همان گونه که یکی از استاتید صحیحا نگاشته‌اند؛ گواهی صرفا یک نوع، آن هم شرعی است، در غیر این صورت گواهی به عنوان اماره قابل استماع است.[1]