ماده 201 قانون مجازات اسلامی
قانون مجازات اسلامی » کتاب اول: کلیات » بخش پنجم: ادله اثبات در امور کیفری » فصل چهارم: سوگند
تعریف سوگند
سوگند عبارت از گواه قراردادن خداوند بر درستی گفتار اداء کننده سوگند است.
« ماده 202 قانون مجازات اسلامی ماده 200 قانون مجازات اسلامی »
تفسیر ماده 201 قانون مجازات اسلامی
+ سوگند اعلام اراده تشریفاتی است که به نام خداوند متعال انجام می‌شود و اعلام کننده، نه تنها شاهد راستگویی خود را خداوند می‌سازد، بدین وسیله خود را در معرض مکافات قسم دروغ قرار می‌دهد.[1]
ماده 210 قانون آیین دادرسی کیفری:
شاهد و مطلع پیش از اظهار اطلاعات خود به این شرح سوگند یاد میکند:
«به خداوند متعال سوگند یاد می کنم که جز به راستی چیزی نگویم و تمام واقعیت را بیان کنم»
ماده 281 قانون آیین دادرسی مدنی:
سوگند باید مطابق قرار دادگاه و با لفظ جلاله (والله – بالله – تالله) یا نام خداوند متعال به سایر زبانها ادا گردد و در صورت نیاز به تغلیظ دادگاه کیفیت ادای آن را از حیث زمان، مکان و الفاظ تعیین می‌نماید. در هر حال فرقی بین مسلمان و غیرمسلمان در ادای سوگند به نام خداوند متعال نخواهد بود. مراتب اتیان سوگند صورت جلسه می‌گردد.
منابع
1. کاتوزیان، ناصر، اثبات و دلیل اثبات، ج2، ص183، انتشارات میزان.